Winner of the European Union Literature Prize, Peter Terrin's The Guard is a haunting novel of perceived oppression by the an omnipresent, but unknown, authority. In the near future, Harry and Michel live in the basement of a luxury apartment block, guarding the inhabitants. No one goes outside. The world might be at war, it might even have been plunged into nuclear winter. No one knows. But one weekend, all of the residents leave the block, one by one. All but the man on floor 29. Harry and Michel stick to their posts. All they know, all they can hope for, is that if they are vigilant, the "Organization" will reward them with a promotion to an elite cadre of security officers. But what if there were no one left to guard? Playing on our darkest fears, The Guard is a tautly observed novel by a writer of striking and stylish originality.

Emiel Steegman, an unknown writer with a handful of novels to his name, is seeking a way to escape a dinner with Estonian colleagues. Although things are plodding along quite happily, he cancels at the last moment "due to a rather difficult time for the family". A nasty feeling immediately comes over him: is he inviting trouble for his family in doing so? And what if a biographer stumbled on this? Would he not then suspect that something significant had happened in his life? The thought gives him a great idea for a new novel about a successful author, T, who becomes famous with an existential crime novel and increasingly worries about what his future biographer will write about him, so he withdraws entirely from public life. But Steegman's initial misgivings prove well founded. Because fate does strike. One afternoon, his daughter Renée falls asleep and it is impossible to wake her . . .

It is the Monaco Grand Prix in May 1968. Jack Preston, a mechanic for Team Sutton, is making the final checks on his car as the beau monde mingles with the drivers under the eyes of the world's press and the galleries of spectators. DeeDee, a starlet of great beauty, seems to be walking towards him, or perhaps towards the royal box. Without warning a fireball rips across the starting grid. Preston will always bear the scars as a consequence of his unthinking heroism, his saving the life and the beauty of the girl, but details of the accident remain vague - no photographs capturing the moment have come to light. Weeks later, Preston emerges from hospital and goes home to his wife in a remote English village from which the drab atmosphere of the 1950s has yet to recede. There, as he slowly recovers, he awaits word from his employers and some sign of DeeDee's gratitude, an acknowledgment that it was he who saved her life. This is an unsettlingly beautiful story of obsession by an acknowledged master of classical restraint. Translated from the Dutch by David Doherty

Astrid is een succesvolle eventmanager van negenendertig. Juist wanneer haar baan en het moederschap haar even te veel worden, valt haar iPhone in het bad van haar zoontje. Voor de buitenwereld, die haar voortdurend opeist, is ze plots onbereikbaar, als van de aardbol verdwenen. Ze doet het ondenkbare: ze loopt het huis uit, start haar auto en rijdt weg uit de villawijk. Op de snelweg komt ze bij haar positieven en wordt ze bevangen door paniek. Ze haast zich terug, voordat haar vijfjarige zoontje Louis iets overkomt. Maar wanneer de auto van haar man David onverwacht voor het huis blijkt te staan, durft ze zich niet te vertonen. Vanaf dat moment zoekt ze angstvallig een weg terug naar haar eigen leven. Patricia is een fascinerende roman die de lezer van begin tot eind in spanning houdt. In beheerste zinnen vertelt Peter Terrin over een vrouw in crisis, die alles wat ze over zichzelf meende te weten in twijfel moet trekken. Ik schakelde en gaf gas, de weg voor me was vrij. Het was alsof de lichten op me gewacht hadden, wat langer op groen waren blijven staan, de poort voor mij hadden opengehouden. Ze hadden gezien wat er gebeurd was en gaven mij gelijk.

It is the Monaco Grand Prix in May 1968. Jack Preston, a mechanic for Team Sutton, is making the final checks on his car as the beau monde mingles with the drivers under the eyes of the world's press and the galleries of spectators. DeeDee, a starlet of great beauty, seems to be walking towards him, or perhaps towards the royal box. Without warning a fireball rips across the starting grid. Preston will always bear the scars as a consequence of his unthinking heroism, his saving the life and the beauty of the girl, but details of the accident remain vague - no photographs capturing the moment have come to light. Weeks later, Preston emerges from hospital and goes home to his wife in a remote English village from which the drab atmosphere of the 1950s has yet to recede. There, as he slowly recovers, he awaits word from his employers and some sign of DeeDee's gratitude, an acknowledgment that it was he who saved her life. This is an unsettlingly beautiful story of obsession by an acknowledged master of classical restraint. Translated from the Dutch by David Docherty

Is een man nog een vader als zijn kind niet meer leeft? Dit vraagt Viktor zich af wanneer hij vrijkomt na elf jaar gevangenis. De wereld die hem ooit heeft veroordeeld voor de dood van zijn kind, herkent hij nauwelijks meer. Op zoek naar wie hij is, ontmoet hij de Gier, een oude man uit het misdaadmilieu. Renée, een vrouw van negenentwintig, richt het woord tot haar zoontje. Toen ze vier was overleefde ze een herseninfarct, op haar negende ontdekte ze haar magische krachten. Nu, in 2035, is ze een steenrijke kunstenares. Haar werk verandert tal van mensenlevens, terwijl haar leven eenzaam is en wordt bedreigd. In 1985 is de grootvader van Renée, een politie-inspecteur, getuige van de laatste en bloedigste terreuraanval van De Bende. Vanaf de parkeerplaats voor de supermarkt ziet hij iets wat niemand anders opvalt. Dertig jaar later krijgt hij een laatste kans om zijn gelijk te halen. Zin voor zin, zoals Peter Terrin dat kan, spint hij de lezer in. Verleden, heden en toekomst komen samen in een intens en melancholisch verhaal over wie we zijn en wat we doen.

Een automonteur betaalt een hoge prijs als hij een filmster van de verbrandingsdood redt.

Mónaco, Gran Premio de Fórmula 1, mayo de 1968. El Príncipe de Mónaco, la jet set y la prensa mundial esperan la llegada de Deedee, estrella del cine francés, el sueño de todos los hombres y también de un joven mecánico del equipo Lotus: Jack Preston. Pero justo cuando la actriz hace su entrada a la pista, un coche explota y Jack, envuelto en llamas e invisible para el público, salva la vida de la joven actriz mientras que él sufre terribles quemaduras. De vuelta a casa con su esposa, Jack ansía una señal de gratitud de Deedee que será a la vez un reconocimiento de su acto heroico. Sin embargo, Deedee parece no saber o no pensar en lo que pasó, envuelta en su arrollador nuevo éxito televisivo. Terrin dibuja una historia sobre la necesidad de ser reconocido con un estilo evocador y una imaginación maravillosa. En un ejercicio de alta literatura escribe un libro con una voz original y delicada que nos lleva a una pregunta imprescindible: ¿Cuándo se convierte una persona en héroe?