Om een beeld te krijgen van waterkwaliteit met betrekking tot de aanwezigheid van chemische stoffen kunnen effectmetingen met bioassays worden gedaan. Gemeten effecten representeren het totale effect van de mix van chemicaliën in het water op het eindpunt dat de bioassay meet. Om te weten of een bepaald effect aanleiding geeft tot nader onderzoek, omdat risico niet is uitgesloten, moeten de waardes van de gemeten effecten geïnterpreteerd kunnen worden. Deze interpretatie geeft aan hoe groot het bijbehorende risico is voor waterorganismen of humane gezondheid. Deze notitie beschrijft hoe de grenzen voor interpretatie van bioassays zijn vastgesteld. De interpretatie is zo dat de waterkwaliteit in verschillende waterkwaliteitsklassen wordt opgedeeld, elk met een eigen kleurcode.

In de Sleutel Factor Toxiciteit interpreteren we de waterkwaliteit aan de hand van chemische microverontreiniging. Waterkwaliteit heeft met deze interpretatie (onder andere) effecten op de geschiktheid als drinkwater, en kan in meer of mindere mate beperkend zijn voor de ecologische toestand van het water. Om de waterkwaliteit te meten kunnen er enerzijds metingen aan een reeks chemische microverontreinigingen worden gedaan, en kunnen er anderzijds effectmetingen met bioassays worden gedaan. Een vraag is dan wat de relaties zijn tussen deze metingen aan chemie, bioassays, en de effecten waar ze een maat voor zouden moeten zijn.

De meeste biociden worden niet, of beperkt in tijd en ruimte, gemeten. Voor alle stoffen die niet worden gemeten is er een onzekerheid over de aanwezige concentraties in diverse wateren. • In dit document worden aanbevelingen gedaan om een meetstrategie op te stellen op basis van kennis over het gebruik en de stofeigenschappen van biociden. • Diverse stoffen kennen naast hun toepassing als biocide ook andere toepassingen. Dit rapport gaat alleen over de vraag of het gebruik als biocide aanleiding zou moeten geven de stof op te nemen in een meetprogramma. • Aspecten die het opnemen van biociden in een meetstrategie kunnen bepalen zijn de kans op blootstelling en effect, die samen het risico bepalen en daarmee de prioriteit om deze stof op te nemen in een inventariserende studie of meetprogramma. • De aanwezigheid van een geschikte meetmethode is een belangrijke praktische overweging voor het opnemen van een stof in een meetprogramma. • Wat, Waar en Wanneer wordt gemeten is een kwestie van maatwerk, een afweging van alle bovengenoemde factoren.