We leven een evenwichtig leven. Tot we aan het wankelen gaan en het water ons in een mum van tijd aan de lippen staat. Angsten, verslavingen, kwalen. Het minste geringste kan onze wereld plots door elkaar schudden. In zijn nieuwe bundel neemt David Troch ons mee op een lichtvoetige reis langs levens die we niet altijd willen leiden, maar die wel buitengewoon herkenbaar zijn en waarin zelfs de liefde erin slaagt ons buiten westen te schoppen.

Een novelle in verzen, dat etiket zou je net zo goed op "Bianca blues" kunnen kleven. In zijn derde dichtbundel zoomt David Troch in op het onbekommerde luxeleventje van een internationaal topmodel. Ogenschijnlijk. Want, laat de dichter zich louter lyrisch uit over het modellenbestaan of schuilt er meer achter het laagje glitter en glamour? Is de dichter bijvoorbeeld - om maar eens een wilde gok te wagen - kritisch uit over de wegwerpmaatschappij waarin reclame ons dicteert wat schoonheid is? 0De taal in "Bianca blues" zingt en swingt. De bundel leent zich dan ook uitstekend voor voordracht. Op verschillende podia bracht Troch reeds fragmenten uit de bundel, vaak met muzikanten. In de toekomst zal hij dat regelmatig doen samen met mondharmonicaspeler Steven De bruyn ('The Rhythm Junks'). 0David Troch gooide na meer dan een decennium het juk van de public relationswereld van zich af en is sindsdien meneertje literatuur bij 'WISPER'. Nog tot 1 mei 2016 is hij stadsdichter van Gent.

Iedereen heeft recht op sterke verhalen. Ook minder geoefende lezers. Daarom maakten Wablieft en het Lezerscollectief deze bundel. Hierin staan acht kortverhalen in duidelijke taal. Het zijn spannende, boeiende en grappige teksten. Na elk verhaal volgt een mooi gedicht. Je kan dit boek alleen of samen lezen.

Mannelijke ik-personages bevolken de verhalenbundel 'Rue des Regrets'. Ze hebben het knap lastig met relaties. Er is de man die aan het krimpen is, al is dat niet de reden waarom hij elke dinsdag in de wachtkamer van zijn huisarts plaatsneemt. Er is de boekhouder die een fles tapijtreiniger koopt die hij helemaal niet nodig heeft. Er is de trucker die op oudejaarsavond een omweg naar huis maakt. Toch gunt de auteur ook hem niet veel bewegingsruimte. Alle negentien verhalen spelen zich op de vierkante millimeter af. Dat resulteert telkens in een indringende momentopname met een bij wijlen beangstigende herkenbaarheid.

Sinds ik aan het krimpen ben, draag ik schoenen met hakjes." Zo luidt de openingszin van 'Rue des Regrets'. De mannelijke ik-personages die de verhalenbundel bevolken, hebben het knap lastig met relaties. Bij elk van hen heeft dat zo zijn oorzaak. Je ontdekt ze in momentopnames die zich vaak in niet meer dan één ruimte afspelen. Een vrachtwagencabine, de wachtkamer bij een huisarts, het tentje van een waarzegster op een jaarmarkt. Op dergelijke plekken ontstaan bijzondere situaties met een bij wijlen beangstigende herkenbaarheid.00David Troch (1977) kun je kennen als medeoprichter van het literaire tijdschrift 'Kluger Hans', als coördinator vorming bij Creatief Schrijven of als Gents stadsdichter op rust. Hij publiceerde vier dichtbundels. Tien jaar na de eerste verrast hij met een prozadebuut vol scherpzinnige verhalen.

Wat rest er nog, als de wind wild om zich heen grijpt en je degrond op smakt? Wat rest er nog, als de grond geen grond blijkt te zijn? Wat rest er nog, als je maar door de lucht tolt? Steekt storm op, richt dat heel wat aan. Storm blaast weg wat je kent, soms zelfs wie je bent.00Storm blies de pen uit Trochs hand. Plots had de man van het woord geen taal meer. Wou hij de wind te slim af zijn, moest hij voet voor voet op zoek naar zin, naar grond, naar een soort troost.000David Troch (1977) is auteur en schrijfdocent. Hij was stadsdichter van Gent en stond aan de wieg van het literaire tijdschrift 'Kluger Hans'. Van hem verschenen eerder vijf dichtbundels en de verhalenbundel 'Rue des Regrets'.0'een soort troost' (maart 2024) vormt een tweeluik met 'voor jou wou ik een huis zijn'. Beide bundels bevatten uitsluitend woorden met slechts één lettergreep.0.