"Dagpauwoog, koolwitje en bosaardbeiblad: Rozalie Hirs omarmt de schoonheid in haar gestamelde werken. Deze gedichten bewegen zich moeiteloos langs gewassen, hemellichamen of water, terwijl ze via het herkenbare de taal laat experimenteren en zingen. Hirs omarmt een wereld waarin stemmen en stijlen over elkaar buitelen. Haar speelse hyperlyriek geeft betekenis aan woorden als muziek".

De tastzin speelt een grote rol: het eigen lichaam, dat van een ander, de rest van de wereld en zelfs de ideeën worden afgetast in de avontuurlijke bundel verdere bijzonderheden. Zo ontstaat een tactiele rijkdom, in een stroom van beelden en ervaringen. Ontdek de gedichten hardop, zing ze als het ware, bijvoorbeeld in de bus, bij je oma, wandelend in het bos, op reis, thuis, in bad. Lees ze voor jezelf, je geliefde, zus, vriendin, huisgenoot, vader, broer of moeder. Of laat ze je voorlezen. Zing op steeds andere wijze. Op eigen tempo, adem, voelend denkend door de eigen stem.

In 'oneindige zin' reist Rozalie Hirs langs de vloeiende taal van binnenwerelden die overloopt in buitenwerelden. Van de verbeelding en de droom naar het huis, de tuin, de stad, het bos, het wijde web, het heelal. Hoe kan een open syntaxis tot nieuwe poëtische structuren en betekenissen leiden? Door naar ultieme mogelijkheden te tasten, brengt Hirs een liefdesverklaring aan de taal. Samen met de cyclische natuur van dag en nacht, seizoenen, getijden en gestalten van de maan viert 'oneindige zin' het leven, zingend, dansend.00Rozalie Hirs (1965) is dichter en componist. Van haar hand verschenen eerder zes dichtbundels bij Querido, van 'Locus' (1998) tot 'verdere bijzonderheden' (2017), en vijf verzamelbundels in andere talen, waaronder haar meertalige manifest 'gestammelte werke' (2017) bij het vermaarde kookbooks, Berlijn.